KUJTIME ME KRIJUESIN DHE PUBLICISTIN SHABAN CAKOLLI

KUJTIME ME KRIJUESIN DHE PUBLICISTIN SHABAN CAKOLLI

Të japish një rrëfim te lexuesit për poetin dhe publicistin Shaban Cakollin më duket e tepërt.Ai tani është i njohur jo vetëm në hapësirën shqiptare ,por edhe më gjërë.Cakollin e hasim në gazeta dhe revista shqiptare,libra,në faqe shqiptare në net,forume ,radio,TV,etj.......
Shaban Cakolli ka filluar të mirret me shkrime qysh në bankat e shkollës fillore,edhe pse një kohë qe detyruar të shkruaj në heshtje nga se nuk kishim liri,dhe kush nuk ka liri ndjehet edhe pa dinjitet.Eh po si e njoha Cakollin?kur ishim ne shkollën e mesme pat shkëlqyar në një orë letrare në Dardanë të cilën e udhëhiqte zoti Izet Surdulli një letrar i shquar por edhe burrë fisnik dhe veprimtarë kombëtarë.Ai qe ndier shumë mirë me shkëlqimin e Cakollit,por edhe mua më mbetën në kujtesë që prej atëhere poezitë e Cakollit.Kohën kur erdh në Gjermani Cakolli iu bashkangjit shpejt veprimtarisë kombëtare për të ndihmuar popullin në Kosovë i cili lëngonte nga këmba e pushtuesit.Ai u kyq në Shoqatën"Aleksandër Moisiu",dhe njëherë më pati lënë mbresa me një emision që pat dhënë në Radio Tirana kushtuar kësaj shoqate.Shumë herë rreth veprimtarisë kombëtare dhe kulturore e kam dëgjuar përmes Deutshe Welles dhe e kam ndjekur me vemendje,pasi që ishim larg njëri-tjetrit.Tani më rastisi këto dita të takohem me te në Gjermani,ku më priti aq bukur,si ka pritur gjithnjë në ndejat shqiptare,më ofroi libra,gazeta dhe më pajisi me shumë njohuri që më duheshin dhe më bëri të ndjehem mirë.Shaban Cakolli kohën e studimeve në Prishtinë organizonte takime të shpeshta me Azem Shkrelin,dukej që e donte shumë Shkrelin dhe më thoshte unë jam nxënës i Shkrelit:E them këtë se ditën kur hyra në Gjermani,u drejtova për një vizitë tek Cakolli,por nuk e gjeta!Mësova se kishte shkuar në një takim ku kishte të bënte drejtë-përdrejtë me veprën jetësore të Shkrelit.Në mbrëmje kur ka ardhur nga ai takim sapo ka kuptuar se jam këtej më mori në telefon,u takuam,më qoi në banesën e vet,më priti ngrohët,biseduam deri në orët e mëngjezit dhe u çmallëm me shumë gjëra.Mësova se Cakolli ishte në Shoqatën e Shkrimtarëve në Gjermani,që këtu shkurtimisht po e quajkan LSHAKSH!Me droje e pyeta,por nuk munda të rri pa e pyetur:Përse nuk konkurove në konkursin Shkreli?
Aha,vërtetë unë e pata konfirmuar pjesëmarrëjen ,por nga shoqata më kishin zgjedhur në juri,pastaj e tërhoqa thotë Cakolli,ndryshe nuk bënte,të jesh njëherish konkurent dhe në juri është diqka e pa kuptimtë.Po kush e fitoi pyeta unë?Fituan më të mirit,dhe kjo më bëri të ndihem mirë,pasi kishim bërë një vlerësim të drejtë mu përgjigj Cakolli.Fundja këtu nuk është aspak i rëndësishëm çmimi,e rëndësishmja është të marrish pjesë në takimin që bëhet në emër të Shkrelit,njeriut i cili u ngjitë në maja të letrave shqipe,dhe vetrit i krijoi pavdeksinë shtoi Cakolli.Të gjithë konkurentet ishin shumë të mirë,andaj u desh të lexojmë librat e tyre disaherë për të gjetur më të mirët.Asnjëherë nuk mund të shpërblehen të gjithë,shpërblim duhet të ndjejë çdonjëri që ishte pjesëmarrës në konkurs që mbante emrin e këtij njeriu të madh.Po ndonjëherë kur të mos zgjedhesh në juri,a do të konkurosh për këtë çmim e pyeta?Gjithësesi mu përgjegj Cakolli,unë nuk jam qyqar,por do i mbas shpatullat me gjithë konkurentët krijues,fundja e rëndësishmja për mua është të jem komkurent në takimet që zhvillohen në emrin e këtij krijuesi të shejtë,asesi çmimi tha Cakolli.Më pas te Cakolli ndeja edhe një javë të plotë,nuk e harroi pritjen e tij të ngrohet,bisedat e ëmbla,tryezën e tij të punës që mbante me aq pedantëri,radhitjen e librave në raftet sikur secila të përpiqej të më rrëfente se sa miqësi kanë me këtë poet që aq shumë i do.Cakolli muk kishte ndryshuar asgjë kohën që ka qëndruar në kurbet,i njejti ai që përveq punës së vet në krijimtari shkruan dhe afirmon vlerat e krijuesëve tjerë,i tillë ka qenë gjithnjë.Herë-herë linte punën përgjysmë,mirrte një qyfteli të stolisur me një shqiponjë dy krenare dhe ia thoshte ëmbël këngës,më shpalonte kujtimet e rinisë kur shpesh ia thonim së bashku.Unë muk jam krijues,me dëshirë kisha bërë një intervistë me mikun dhe krijuesin Shaban Cakollin,por nuk më ecën kjo,fundja shkrova këtë kujtim me te dhe dua të e ruaj për shumë kohë.Shpesh e pyeti vetën,vallë sikur krijuesit ndryshojnë nga ne?Më duket si të shejtë!


Arton Krasniqi